Het Oogziekenhuis

27 juli 2018 - Chitwan, Nepal

Vandaag hadden we een iets minder interessant ziekenhuis. We gingen naar het Oogziekenhuis. Dit ziekenhuis had maar 2 verdiepingen en 10 behandel kamers in totaal. 

De eerste dokter die ik wilde observeren, was erg serieus. Toen ik iets vroeg, zei hij dat hij geen Engels sprak. Het eerste deel van de ochtend hebben we dus een beetje stil staan kijken in een hoekje.

Halverwege de ochtend ben ik gewisseld van behandelruimte. Ik ben naar de kinderafdeling gegaan omdat ik hier ingeïnteresseerd ben. Hier komen alle kinderen onder de 17 om hun ogen te laten meten. Ik heb hier een paar metingen van kinderen bekijken. Er kwam een jongetje van 5 jaar binnen voor zijn metingen. Hij kwam binnen met een zonnebril en zijn vader had ziekenhuispapieren. Ik merkte gelijk dat zin ogen in slechte conditie waren. De dokter begon met vingers opsteken. Meestal had hij het aantal vingers fout. Toen hij de letters van de kaart moest lezen, kreeg hij een vergroting van 16.  Na veel onderzoek moest hij naar andere behandelkamers.

Tijdens de lunch hebben we gezellig met de groep gekletst. Na de lunch was er nog ee uurtje om te kijken in het ziekenhuis. We gingen nog naar een andere afdeling, maar de dokter zei dat we eerst ergens anders heen moesten, omdat we nog niet genoeg van het onderwerp wisten. (ik zit nog maar in 6VWO en jij bent gespecialiseerd meneer maar okay)

Terug bij het hotel kregen we een Nepalese yogales. Deze yogalessen zijn veel actiever dan onze yoga. Het was zeker leuk om te doen. Na de yogales hebben we ons opgefrist en zijn niet meer van het bed afgekomen. ik ben gaan slapen na een knuffelsessie met Chloe. 

Morgen is het laatste ziekenhuis bezoek. We gaan naar het Kankerziekenhuis.

Foto’s