Het weekendtripje

WE ZITTEN AL OP DE HELFT VAN HET EERSTE PROJECT!

We hebben deze eerste week afgesloten met een weekendtripje naar het Chitwan National Park. Hier gingen we rond een uur of negen heen. Het was een half uurtje rijden en we hadden geen file. Het hotel waar we in sliepen was erg mooi en kleurijk geschilderd. De kamer indelingen waren hetzelfde (lekker makkelijk). In het hotel werden we verwelkomd met een bekertje Cola en wat lekkers. 

Nadat we onze kamers kregen toegewezen en opgefrist hadden, begonnen we gelijk zand de culturele activiteiten. Als eerst gingen we met ossen en een wagen naar een klein museumpje over vrouwen en hun rol in de Nepalese cultuur. De weg heen namen we de "toeristische route" met heerlijke gaten en kuilen in de weg, maar ik mag niet klagen want wat is het landschap van Nepal prachtig. Ik kan er uren naar kijken.  Op de terug weg hebben we nog een olifant gezien 😄.

Toen we het hotel in liepen zaten daar de mensen van het 3 weken medisch project die ik heb leren kennen in Kathmandu. We renden een soort van naar elkaar (dit klinkt nu allemaal heel theatraal, maar dat was het niet hoor. Er zat zelfs een begeleider tussen ons in terwijl we elkaar knuffelden). Deze meiden ken ik misschien voor 3 dagen, maar voor altijd vrienden. We hadden 2 uur vrije tijd dus we hebben weer bijgepraat en ik heb de mensen van 2 weken voorgesteld aan mijn vrienden van 3 weken. 

Na onze vrije tijd gingen we met Jeeps op pad naar het National Park. Ik moet eerlijk zeggen dat deze activiteit veelste snel voorbij was. Ik had dagen in de Jeep kunnen rondrijden en om mij heen kijken. Elke keer als we kinderen passeerden zwaaiden we en zwaaiden ze glimlachend terug. Dat is waar ik voor kwam. Die glimlachen, vrolijke gezichten die je maakt door iets bij te doen. Het mooie landschap is een bonus, maar zeker niet verwaarloosbaar. In het National Park zelf mochten we geen foto's maken, want het is militaire basis. Hier hebben we vogels, krokodillen en rendieren gezien. Ook was er een groot meer in het midden van het park. Dit meer is het 2000 meer omdat het meer op 2000 km van de snelweg ligt. Op de terugweg begon de zon al een beetje onder te gaan. Dit gaf nog mooiere uitzichten en een mooi uitstraling.

Na het diner gingen we nog naar een culturele dsnsvoorstelling.  In het begin was het vooral dans zonder gezang, maar met lichaamsgeluid. Naarmate het einde werd het steeds beter en vrolijker. Al moet ik zeggen dat ik de dansen zeker niet kan nadoen. De laatste dansen mochten we allemaal meedoen. De meeste vrijwilligers zijn toen het podium op gegaan. Hier hebben we gezellig meegedaan in de menigte. 

Na deze culturele activiteiten besefte ik dat ik nooit een 'culture shock' heb gehad. In deze week heeft de Nepalese cultuur mij met open armen ontvangen en begin in verliefd te worden op de cultuur. Ze hebben iets waar ze trots op zijn, iets wat ze verbind en dat maakt de cultuur zo mooi. 

Zondagochtend zijn we vroeg weer terug gegaan naar Hotel Global. Hier hadden we een relax dagje. In de middag kwamen er mensen langs die Henna konden zetten. Natuurlijk heb ik er een laten zetten, want je doet het goed of je doet het niet! Na de Henna zijn we naar de Coffeeshop gegaan tegenover het hotel. Als je er ooit komt, probeer vooral de Oreo shake (hemels smaakt die). Hier hebben we nog gepraat over de verschillen tussen onze landen van afkomst. 

Nu snel slapen, want de komende paar dagen zijn nog vol gepland!