De allerlaatste dag

HET EINDE VAN MIJN TRIP IS AANGEBROKEN!!

Vandaag hadden we onze laatste dag samen. Deze dag hebben we cultureel doorgebracht
Door de staking van dinsdag hebben we een deel van het geannuleerde programma vandaag alsnog gedaan. We gingen naar een een zorgcentrum voor kinderen die ondervoed zijn en HIV hebben. De verhalen raakte mij recht in het hart. Het komt zo vaak voor dat mensen het niet toestaan aan hun familie om hulp te zoeken! In Nederland gaan we voor de kleinste dingen al naar de dokter. Hier worden sommige verboden specialisten te zien terwijl het om leven of dood gaat. Er hingen ook veel voor en na foto's. De foto's voor de behandeling waren kinderen die we in Europa niet meer kennen. De ergste zaak die daar geweest is, was een meisje van ongeveer 5 jaar die maar 3 kilo woog. Het was letterlijk een skelet met vel erom heen. Na 3 maanden behandeling woog ze al 15 kilo!!! Helaas is ze een jaar later overleden aan de gevolgen van haar ondervoeding. Ze was namelijk blind, kon niet meer praten en was niet meer in staat om zelf te bewegen. Dit is iets wat grote indruk heeft gemaakt en nog lang zal bij blijven. Het gaf een goed gevoel wetende dat ik de peuters op de school gevoed heb en hen het hele bord heb laten eten. Je weet nooit hoe het er bij hen thuis aan toe gaat!

Na dit indrukwekkende bezoek gingen we naar de grootste Stuppa in Nepal. Ik kan je vertellen dat deze inderdaad reusachtig was! Dit was ons laatste uitje allemaal samen dus we genoten er extra van. Terug in het hotel kregen we vrije tijd om onze koffers in te pakken. Dit had ik niet nkdig want ik vertrek pas zondagmiddag! Ik heb die tijd doorgebracht in het cafe (natuurlijk). Voor ons laatste diner gingen we naar een Nepalese tentje. Hier heb ik de beste gefrituurde momo's gegeten. Ik ga dat zeker missen. Misschien kan ik het ergens in Nederland vinden 🤩. (ik zal het laten als het zo is en ook vertellen of het het waard is!)

Na het diner waren we eigenlijk zo goed als vrij om te doen wat we wilden. Natuurlijk maakten sommige hier misbruik van. Zo hebben de meeste van onze groep (die niet Japans zijn) zich lekker vol gezopen en de hele nacht iedereen overlast bezorgd..... Naar mijn mening is dit zeer respectloos. Ten eerste is alcohol niet toegestaan (daar trokken ze zich al 2 weken niks van aan) en ten tweede ga je niet midden in de nacht gillend en met deuren gooiend over de gang rennen. Onze begeleider Ryan (wiens verjaardag het ondertussen was) heeft de hele nacht lang achter ze aan gezeten en het geprobeerd te stoppen, maar het enige dat hij terug kreeg was geschreeuw dat het allemaal zijn schuld was. Ik schaam mij hiervoor. Dit was mijn project die zich zo misdroeg en het allemaal okay vond. Ik heb hier niet aan deel genomen en alsnog schaam ik mij hiervoor... Het ergste van alle is dat geen een van de misdragers zich heeft verontschuldigd tegenover het hotel of de begeleiding. Dit is niet hoe ik mijn trip wilde eindigen.

Mijn laatste avond ga ik dus beter besteden en goed gebruiken om nog even te genieten van het mooie Nepal!