Eerste toernooi

Vrijdagavond hadden we slagtraining voor 1,5 uur. Iedereen was hard aan het werk om zichzelf te verbeteren, want we verliezen de meeste wedstrijden door weinig te slaan. Een van de jongere meiden is begonnen met slappen dit seizoen en vond het nogal lastig, dus heb ik veel met haar samen gewerkt. Na een uurtje kon je al duidelijke vooruitgang zien! Na de training gingen we naar de accommodatie waar we het weekend bleven slapen vanwege het toernooi. We speelden namelijk beide dagen om 9 uur 's ochtends al. De rit naar de accommodatie was veel korter dan iedereen dacht en uiteindelijk bleek ook dat de rit van de accommodatie naar het veld net zolang te zijn als van de slagkooien naar de accommodatie. 

De vrijdagavond gingen we met z'n alle ergens eten. Het was gezellig met de meiden om mij heen. Helaas de andere zaten te ver weg om mee te kunnen praten. Dat heb je met grote groepen en lange tafels. Vrijdagavond gingen we allemaal redelijk op tijd slapen, alleen lag er in mijn kamer iemand die redelijk hard snurkte, waar ik wakker van werd. Ik heb toen ongeveer een uur wakker gelegen vanwege haar. Ik probeerde van alles om weer te slapen, maar het geluid was te hard en kwam door alle dekens en kussens heen.

Om half 7 's ochtends had een van de jongere meiden opdracht gekregen om op ons huisje te bonzen. Binnen 2 minuten waren we allemaal klaar wakker en sommige ook redelijk boos. Ze hadden de wekker namelijk pas om 7 uur gezet. Alleen had de coach 's ochtends bedacht dat we een kwartier eerder zouden vertrekken. Niemand wist waarom of snapte waarom. We waren nu namelijk rond half 8 op het veld en de crew was nog niet eens klaar met het gereed maken van de velden. Verder hadden vele geen ontbijt gehad omdat het niet goed gecommuniceerd was dat het meegenomen moest worden en er geen tijd was om wat te halen. Zonder ontbijt beginnen aan een dag met 4 wedstrijden is zeker niet het beste idee, maar er zat niks anders op. De regels op het toernooi waren ook zeer bijzonder. Aan het begin van de inning werd er iemand op 1 gezet, de volgende inning op 2, de 3e inning op 3 en bij inning 4 weer op 1 enzovoort. Verder was het veld een voetbalveld met gras waar een softbal veld op was uitgelegd. Dat is iets dat ik al een tijdje niet meer heb gezien in Nederland. Het veld is hier meestal kunstgras of een soort zand met gras als outfield. De eerste wedstrijd hadden we zeker kunnen winnen alleen was de opstelling een beetje de boosdoener bij ons. We hadden namelijk de hele week met zo goed als in dezelfde opstelling getraind en de opstelling van de wedstrijd leek totaal niet op. Dus alles wat onderling met elkaar was afgesproken was voor niks en er ontstonden een hoop communicatie en denk fouten, omdat beide wat anders dachten. Aan slag had het ook zeker beter gekund, maar dat kost tijd en training en is niet met 1 training gefikst (al denkt de coach van wel). Ook gaf de coach heel veel stoten met 2 slag terwijl we in de trainingen stoten niet trainen. Gelukkig was het wel een close game en niet een beschamende uitslag zoals van de 2e wedstrijd. Die speelden we tegen een van de beste slagploegen van het land. Wij daarentegen hadden amper honkslagen. Nu vertelden de meiden dat het gebruikelijk is om de wedstrijdballen eerst een paar keer in de training te gebruiken zodat ze minder hard van de knuppels afkomen. Het contact van de knuppel en de bal gaf ook een heel dof geluid. (Bij ons zouden sommige scheidsrechters hem misschien wel afkeuren) De 2e wedstrijd was in de 2e inning al vergeven door een 10-0 achterstand. Uiteindelijk wist ik nog te scoren als enige, maar werd het na 3 inningen 11-1. 

De 3e wedstrijd die gelijk achter de 2e aan was, hadden we ook weer een compleet nieuwe opstelling. Misschien was dat het gene dat nodig was, want deze wedstrijd het onze eerste win van het seizoen. Ik vond het nog een beetje extra leuk, omdat het tegen Ramblers was waar Lisa speelt. Zij heeft 2 seizoenen geleden bij ons gewoond voor een seizoen. Bijna iedereen dook en gleed naar de ballen de aan slag kwamen de ballen veel meer het veld in. Het was een wedstrijd met weinig fouten aan onze kant en meer fouten bij de tegenstander. De meeste begonnen nu wel vermoeid te raken omdat ze al 3 volledige wedstrijden in de zon hadden gespeeld en te weinig gegeten hadden. Helaas was de 4e wedstrijd van de dag ook gelijk weer na nummer 3, dus we moesten gelijk weer volle bak er tegenaan. De opstelling was dezelfde als van wedstrijd 3 alleen een andere pitcher. Ook deze wedstrijd gingen we lekker. Natuurlijk gebeurde het mij dat toen ik een honkslag sloeg en naar 1 wilde rennen ik bij de eerste stap languit ging (iets met kunstgras en versleten noppen) en ik alsnog uit ging op 1. Uiteindelijk speelden we gelijk. Dit betekende dat wij laatste waren geëindigd en morgen weer The Bears van de laatste wedstrijd moesten.

Na een betere nachtrust en ontbijt gingen we de knock-out ronde in. Bleek dat de coach de regels niet goed had gelezen en het vandaag normale softbal regels waren. Daar had hij zijn opstelling en slagvolgorde niet goed op afgestemd. De catcher slaat zichzelf in het gezicht tijdens het inslaan en heeft daardoor een bloedneus en lichte hersenschudding. Goed begin dus. Aan slag gingen we aan het begin redelijk, maar het werd steeds minder. Verder heb ik geleerd dat het op een kunstgrasveld vrij onmogelijk is om over een bal heen te springen als je de bal probeert in te halen met een gedwongen loop. Deze les is nog steeds te zien op mijn bovenbeen in de kleuren blauw, paars, groen en geel. Uiteindelijk verloren we de wedstrijd met een redelijk verschil en was het toernooi afgelopen voor ons. Veel mensen zeiden dat als we de fouten kunnen elimineren dat we mee kunnen draaien met de betere clubs, dus dat wordt veel trainen. Na de wedstrijd ging iedereen naar huis om bij te slapen. Maandag was namelijk een vrije dag voor iedereen en gingen we met het team naar de Waiheke Islands. Ook hier zijn de nodige problemen ontstaan alleen zijn sommige nog niet opgelost, dus dat zal ik later vertellen!