De verloren sokken

Ik ben al halverwege! Ik ben net geland in Doha en wacht op mijn volgende vlucht naar Kathmandu. Het is hier nu 12 uur 's nachts (een uurtje later dan in NL), maar het vliegveld is vol leven. Het vliegveld is erg chique en tropisch versierd.

De vlucht verliep zo goed als voorspoedig. Eigenlijk waren er alleen wat moeilijkheden bij het vinden van mijn stoel. Toen ik bij mijn aangewezen stoel aankwam, vroeg er gelijk iemand of ik wilde ruilen voor de stoel achter mij zodat het meisje naast haar familie kon zitten. Voor mij geen probleem. Ik ben toch alleen.  Voordat ik mijn rugzak op mijn nieuwe stoel had neergezet, vroeg de volgende of ik kon ruilen met zijn zoon. Hij werd namelijk gescheiden van zijn familiem door het gangpad. Ik dacht waarom niet. Toen ik eindelijk mijn spulletjes had gepakt (toen waren mijn warme, zachte sokken er nog) ging ik zitten en merkte al gelijk dat ik niet heel veel ruimte had (ookal ben ik een smurfje). Naast mij zaten 2 meiden die net aan tussen de armleuningen pasten. Een gelukje voor mij was dat het beeldscherm van het meisje in het midden (gelijk naast mij) het niet deed en dus werd verplaatst. Daar was extra ruimte dus ineens 👍.

Na wat films en spelletjes waren we alweer in Doha. Hier pakte ik mijn al mijn spullen weer (althans dat dacht ik), want toen ik mij even ging opfrissen en omkleden zag ik mijn warme, zachte sokken niet in mijn tas 😵. Snel dacht ik terug aan toen ik aan alles terug in mijn tas stopte en kan me niet herinneren dat ik ze in mijn tas heb gestopt 😒 (lekker bezig Cait). Ik hoop dat Qatar Airways geniet van de sokken en ik zal de rest van de vlucht zonder moeten doen helaas. 

Hopelijk hebben jullie nog wel warme voeten!